Uczeń, a przecież każdy z nas nim był lub jest, szkołę kojarzy przede wszystkim z budynkiem. Nawet, gdy szkoła funkcjonująca w określonym budynku na przestrzeni lat nosiła całkiem różne nazwy, to wszyscy uczący się w tym budynku mówią, że “chodzili do tej samej szkoły”. Tak też jest w przypadku Samorządowej Szkoły Podstawowej nr l. Nie ma żadnych wątpliwości, że jest ona w naszym mieście szkolą najstarszą, bo to obok niej, a może nawet z niej wyrosły później inne szkoły, nie ma też wątpliwości, że do dziś pracuje w najstarszym z czynnych tu gmachów szkolnych.

Sto lat temu, 14 października 1903 roku, do tego właśnie nowo wybudowanego gmachu, od którego nazwę wzięła później ulica, ze starego budynku szkolnego przy ulicy Dzieci Wrzesińskich (wtedy Kościelnej), przeniesiona została Katolicka Szkoła Ludowa we Wrześni (Katholische Volksschule in Wreschen). Była katolicką szkołą wyznaniową, oczywiście niemiecką, z niemieckim rektorem Bernhardem Fedtke i uczącymi tylko po niemiecku, w większości niemieckimi nauczycielami. Miała wychować uczące się w niej w olbrzymiej większości dzieci polskie na lojalnych obywateli niemieckiego państwa. Ledwie dwa lata wcześniej, jeszcze w starym budynku, rozpoczął się strajk dzieci, rozpaczliwie protestujących przeciwko odebraniu im prawa do nauki po polsku w jedynym już tylko przedmiocie - religii. Strajk ten trwał także w nowym budynku, ale po niemieckich represjach nie osiągnął celu.
Przy okazji otwarcia szkoły zamieszczono we “Wreschener Stadt- und Kreisblatt” następujący opis budynku: “Już jego okazała bryła każe wnioskować, ze wewnątrz nie szczędzono przestrzeni .Obszerne, łukowate, wyłożone płytkami korytarze łączą poszczególne skrzydła, szerokie, wygodne schody prowadzą na górne piętra. Izby lekcyjne w jasnych kolorach, wysokie i przestrzenne otrzymują poprzez wielkie okna dużo światła. Lewe skrzydło posiada mieszkania dla nauczycieli, prawe skrzydło i część środkowa oprócz izb lekcyjnych posiada na parterze kancelarię rektora i pokój nauczycielski, a na drugim piętrze szczególnie przestrzenną aulę szkolną. Utrzymana jest ona w jasnych kolorach, a ponadto prosto i dostojnie wyposażona, na zewnątrz prezentuje się przez rząd dużych łukowatych okien. Oprócz ławek dla uczniów posiada mównicę, piękną fisharmonię i, jako dekorację, popiersie cesarza. Do tylniej części budynku przylega wybrukowane boisko szkolne z pompą i budynkami przyległymi. Do prawego skrzydła przylega plac do ćwiczeń z przyrządami gimnastycznymi. Rozciągający się przed szkołą plac targowy, graniczący z pustym polem, stwarza dzieciom podczas przerw możliwość rozkoszowania się do woli świeżym powietrzem.”
Gmach szkolny znajdował się wtedy praktycznie poza miastem, a nie utwardzona droga nosiła nazwę Scheunenstrasse czyli ulicy Stodołowej.

 

Tekst zródłowy z głownej strony - naszej szkoły.

 

Zachęcam do obejrzenia strony głównej naszej szkoły!!!

http://www.ssp-1.wrzesnia.pl/